Inloggen bij

Praat je mee? Als je bent ingelogd, kun je reacties plaatsen en gesprekken volgen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

Israëliërs staan op neergekomen raket na raketaanval Iran.
© ANP

'Ik kan niet anders dan in het moment leven', Margriet moest schuilen voor Iraanse raketten

2 oktober 2024 · 19:30| Leestijd: 5 min

Update: 2 oktober 2024 · 19:56

In het kort

Tijdens de raketaanval van Iran schuilden miljoenen Israëliërs in kelders. Een van hen was de Nederlandse Margriet Knoll. Ze maakt zich zorgen over wat komen gaat, maar leeft bij de dag: "Anders maak je jezelf helemaal gek."

Wat denk jij?

Ben jij up-to-date over alles in het Midden-Oosten?

Schuilen voor Iraanse raketten in Israël

Dinsdagavond 1 oktober is een avond die Margriet Knoll niet snel zal vergeten. Ze was bij een vriendin op bezoek in een kibboets in de buurt van het meer van Galilea toen de raketaanval van Iran begon. Zelf woont ze met haar gezin in de buurt van Jeruzalem. "Ik was dus niet bij mijn gezin, dat was heftig." Via appberichten wist ze dat er iets aan zat te komen, vertelt ze in Langs de Lijn en Omstreken (EO). Maar dat de aanval zo extreem zou zijn had ze niet voor mogelijk gehouden. "Ik woon hier al acht jaar en ik heb al heel wat meegemaakt, maar dit was heel overweldigend."

Ze vluchtte met haar vriendin de schuilkelder in, waarvoor ze het huis uit moesten. Terwijl ze naar de kelder toerende zag ze dat "de lucht in brand stond". Ondertussen hoorde ze enorme klappen van de ontploffende raketten. "Die ballistische raketten zijn enorme gevaartes, die geven zulke gigantische knallen."

Margriet Knol
Margriet KnolWoont in Israël

"Sinds 7 oktober vorig jaar stapelen de gebeurtenissen zich op, niemand komt toe aan verwerken."

Op het moment dat ze de schuilkelder inging, had ze geen internet meer. "En ik dacht echt: als ik naar bovenkom, dan is half Israël afgefikt. Ik wist niet welke kant het op zou gaan op dat moment." De raketten die werden afgevuurd zijn volgens Margriet: "Moordwapens van partijen die je dood willen en Israël willen vernietigen."

Bij een 'normale aanval' moet Margriet zo'n tien minuten in de schuilkelder blijven. Nu was dat een stuk langer. Van tevoren was door het Israëlische leger gezegd, dat je er pas uit mocht als dat van buitenaf door het leger was gecommuniceerd. Toen ze buiten kwam was er weer internet en leek het op dat moment dat schade van de raketten heel beperkt was. "Ik zie dat zelf gewoon als een enorm wonder."

'Niemand komt toe aan verwerking'

Een dag na de aanval laat Margriet aan DIT (EO) weten dat het goed met haar gaat en dat ze onderweg is naar huis. Op de weg is het druk. Heel veel mensen zijn onderweg naar familie, want vanavond is het Rosj Hasjana, Joods Nieuwjaar.

Dat mensen gewoon weer op weg gaan, zegt iets over de levenshouding van Israëliërs, vertelt Margriet: "Ze hebben veel doorzettingsvermogen en zijn flexibel en positief." Dat merkte ze ook gisteren. Direct na de raketregen, ging ze samen met andere Israëliërs in de kibboets eten: "Er was een goede sfeer en ruimte voor gesprek." Nederlanders zouden anders reageren denkt Margriet: "Mensen zouden meer in het moment blijven hangen."

Tegelijkertijd blijft de "ellende doorgaan". Sinds 7 oktober vorig jaar stapelen de gebeurtenissen zich op en iedereen gaat gewoon maar door: "Niemand komt toe aan verwerken." Als ze even alleen is denkt ze: help, wat is er allemaal gaande? En ze weet dat veel Israëliërs zich ook veel zorgen maken. "Iedereen kent een gijzelaar, iemand in het leger of iemand die vermoord is. Mensen zijn hier ook gewoon mens. Veel families lijden enorm."

Hoop houden

Hoe ze zich voelt over de situatie verschilt per dag. Soms denk ze: dit land wordt nooit meer zoals het was voor 7 oktober en kijk naar Iran met zijn kernwapens, daar is niemand tegen opgewassen. En op andere dagen denkt ze: Hezbollah is bijna uitgeschakeld en er komt ruimte voor een nieuw geluid in het Midden-Oosten, er is hoop.

Op dit moment voelt ze eigenlijk geen angst, wel alertheid. Ze was vijf weken in Nederland en toen ze weer terugkwam in Israël ging de alertheidknop direct weer aan. Ze maakt zich vooral zorgen over terroristische aanvallen: "Als de gekte echt losbreekt."

Ondanks alles voelt Margriet heel veel "rust en vrede". Ze is christelijk en haalt veel uit haar geloof. "De Bijbel en Gods beloften daarin zijn mijn enige echte houvast." Maar dat neemt niet weg "dat je natuurlijk wel heftige momenten ervaart". De enige manier waarop Margriet het vol houdt, is door bij de dag te leven: "In afhankelijkheid van Hem." "In Israël heb je volgens Margriet geen andere keus. Anders maak je jezelf helemaal gek."

Meer weten?

Israël startte een grondoorlog met Hezbollah in Libanon. Daarna heeft Iran Israël aangevallen. Nu wil Israëlische premier Netanyahu zich wreken op Iran. Snap jij nog wat er aan de hand is? We leggen het uit. Lees dit artikel: Was aanval Israël op Libanon echt nodig? 'Van kwaad tot erger als je niks doet'

Praat mee

Hoe voel jij je na het lezen van dit artikel? En wil je nog iets kwijt?

Inloggen bij

Super dat je jouw perspectief wil delen! Log in om je reactie te plaatsen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

DIT zijn de makers

Langs de Lijn en Omstreken
Langs de Lijn en Omstreken

Dit artikel hoort bij het programma

Langs de Lijn en Omstreken

Deel dit artikel:

Meest gelezen

Lees ook