Vaste campingplekken verdwijnen: is dit het einde van kamperen voor de gewone Nederlander?
12 oktober 2023 · 11:19| Leestijd: 5 min
Update: 8 augustus 2024 · 15:44
In dit artikel aan het woord
"Als ik het ga herontwikkelen, kan ik misschien wel twee jaar met een bodyguard gaan lopen."
"Je haalt gewoon het hele sociale netwerk dat deze mensen daar hebben uit elkaar."
"Een stukje van je leven wordt afgenomen."
In het kort
Stel je voor dat je een geweldige vaste plek hebt op een camping. Je hebt daar een stacaravan en geniet al heel lang van de rust en natuur. Maar dan gebeurt er iets vervelends. De eigenaren van de camping nemen een drastisch besluit: ze gaan herontwikkelen. Een besluit dat jou de campingplek kost.
Wat denk jij?
Is dit eerlijk tegenover de vaste campinggasten?
Aantal reacties: 0
Het einde van de vaste campingplekken
Het kan gebeuren dat je je mooie plek op een camping verliest omdat de eigenaren besluiten om je stacaravan te vervangen door super chique vakantiehuisjes, zogenaamde luxe chalets. Dit is een trend die we steeds vaker zien. Veel van die gezellige familiecampings worden overhoop gegooid en herontwikkeld. Steeds vaker worden kleine familiecampings overgenomen door grote bedrijven die op zoek zijn naar winst.
Dat is voor de campingeigenaren fijn en vaak zelfs nodig, maar dat betekent slecht nieuws voor de mensen die al jarenlang op dezelfde plek kamperen. Sommigen komen al tientallen jaren naar die plek en hebben er heel wat mooie herinneringen gemaakt. Maar dan komt er een brief op de mat: de eigenaren zeggen de huur op, wat eigenlijk betekent dat je moet vertrekken. Veel gasten verdwijnen van de camping, want de nieuwe chalets zijn vaak veel te duur. Blijven er dan nog wel campings over voor de 'gewone Nederlander'?
Niet alleen de vaste campingplekken verdwijnen, ook het totale aantal slaapplekken op Nederlandse campings daalt:
Wat moeten vaste campinggasten nu doen?
Veel campings worden dus herontwikkeld of overgenomen door ketens. De vaste campinggasten verliezen zo hun plekje. Is dat wel eerlijk?
Bauke Jonkman is campingeigenaar, en ook zijn camping gaat op de schop. Maar hij ziet herontwikkelen en volbouwen met duurdere huisjes niet als een goed idee.
"Realistisch gezien, als ik het ga herontwikkelen, kan ik misschien wel twee jaar met een bodyguard gaan lopen, want mensen vinden het niet leuk om verandering tegemoet te komen."
Daarom kiest hij ervoor om het land te verdelen en te verkopen aan de campinggasten, zodat ze zelf kunnen beslissen of ze blijven. Dit nieuws wilde hij zorgvuldig brengen. Maar nadat hij de uitnodiging voor een bijeenkomst had gestuurd, is hij een paar dagen niet meer op zijn camping geweest uit angst voor de reacties.
"Ik denk dat ik discussies wilde vermijden; als ik daar naartoe was gegaan, had ik discussies gekregen, en dat wilde ik helemaal niet. Ze wisten niet eens waar het over ging."
Hoewel Bauke sympathiek is naar de vaste gasten, vindt hij dat het zijn camping is en dat hij dus vrij is om te beslissen wat hij daarmee wil doen.
Maar niet iedereen is het daar mee eens. Bijvoorbeeld Desiree Reddering, van stichting Recreanten Recht. Zij geeft mensen juridische ondersteuning als hun plaats op de camping wordt afgenomen.
"Ik begrijp die gedachte wel, maar aan de andere kant zijn er gevallen waarin mensen er al 30, 40, 50 jaar staan, en in sommige gevallen is het zorgvuldig aangepakt, maar in veel gevallen ook niet."
Desiree weet precies hoe dit is. Ze werkt veel met mensen in deze situatie, en heeft het zelf ook meegemaakt.
"Je haalt gewoon het hele sociale netwerk dat deze mensen daar hebben uit elkaar. Dit zijn mensen die niet de financiële middelen hebben om in de zomervakantie met hun kinderen op vakantie te gaan."
De bewoners van Baukes camping hoeven echter niet weg. Ze kunnen de grond kopen. Is dit dan de oplossing? Desiree heeft een ander idee voor ogen.
"Ga eerst in gesprek met je vaste gasten. Ik zou pleiten voor het feit dat elke camping in Nederland een belangenvereniging van huurders zou moeten hebben, zodat de eigenaar een aanspreekpunt heeft. Op het moment dat je wordt overgenomen door een grote keten, kun je maar beter voorbereid zijn."
Zo hoopt ze dat het voor mensen op zijn minst gemakkelijker wordt om hun oude vertrouwde plek achter te laten, of dat dit zelfs voorkomen kan worden.
(tekst gaat verder onder de mogelijkheid om aan te melden voor de DIT nieuwsbrief)
Lees onze privacyverklaring.
Handen af van Ursemmerhof
Wim van Zeijderveld is een vertrouwd gezicht op de Ursemmerhof, een familiecamping net naast Ursem, een klein plaatsje in Noord-Holland. Op de Ursemmerhof kent iedereen elkaar en het voelt als een hechte gemeenschap. Hij komt er al sinds hij 10 jaar oud is en ontmoette hier de liefde van zijn leven, zijn vrouw, die ook als kind met haar moeder op dezelfde camping verbleef. Het was hier dat hij een onbezorgde jeugd beleefde, vol avonturen en vriendschappen. Ze gingen samen fietsen en genoten van talloze georganiseerde activiteiten. "Elk jaar was een feest," zegt hij met een glimlach op zijn gezicht.
Echter, vorig jaar kregen ze het nieuws dat de huur dit jaar wordt opgezegd. Ze moeten weg. In reactie hierop zijn Wim en andere campinggasten in dezelfde situatie samen een rechtszaak begonnen om ervoor te zorgen dat dit niet zou gebeuren. Hun strijdkreet is "wij wijken niet voor de rijken."
Wim koestert dierbare herinneringen aan de camping en zegt: "Een stukje van je leven wordt afgenomen." Hij weet niet goed waar hij nu met zijn gezin naartoe moet, want hoe kunnen ze er zeker van zijn dat dit niet weer zal gebeuren? Het is ook moeilijk voor zijn zoon, want al zijn vriendjes zijn vertrokken. Hoewel hij eerst boos was, zijn ze vastbesloten om te vechten en niet zomaar op te geven. De Ursemmerhof is voor hen meer dan een plek; het is een thuis vol liefdevolle herinneringen die ze willen behouden.
Praat mee
Kijk hieronder naar het hele gesprek aan tafel bij Dit is de Middag.
