Van journalist tot politicus: het afscheid van Tijs van den Brink door de bril van de hoofd­re­dac­teur

We namen maandag 17 november als EO afscheid van Tijs van den Brink. Gelukkig bij leven!

Doe het niet!

Enkele maanden eerder zag ik het meteen in zijn ogen: Tijs gaat de politiek in. Hij had vakantie gehad en kwam mijn kamer binnengelopen. Tijs zei: "dit is mijn kans Hans!". Ik feliciteerde hem - hij was altijd eerlijk geweest over deze ambitie - en schreef hem ook binnen 24 uur een brief: DOE HET NIET! Hij ging evenzogoed. Na meer dan 25 jaar samenwerken heette ons laatste, complexe project: "het afscheid."

Afgelopen maandag beleefde Tijs zijn laatste EO-dag. De zaal was afgeladen vol met collega’s van alle generaties, producenten, NPO'ers en stylisten. Tijs kreeg onder andere een 'Tijs belhok', de jaarlijkse "Tijs-prijs" voor het 2e beste interview en een speciaal door journalistieke collega's geschreven tijdschrift Adieu Tijs!. De zaal gaf Tijs ook een mooi cadeau - immaterieel en betekenisvol: een antwoord op een levensthema van Tijs.

Is het genoeg?

Mijn speech draaide om dat levensthema van Tijs: is het genoeg? En hoe deze vraag een motor was achter het groeien van talent naar boegbeeld. Ik vertelde over hoe Tijs zich herpakte na een mislukt interview met Peter R. de Vries. Over zijn voorbereiding en journalistieke lef in een interview met politicus Aart Jan de Geus en de waardering die hij kreeg van vakbroeder Paul Witteman.

Witteman zei wat veel collega's benoemden bij het afscheid: een van God gegeven talent voor interview en debat; altijd goed voorbereid; eerlijk, open, direct en met plezier; integer, onafhankelijk en aanspreekbaar. Voor de EO op zoek naar wat waar is en van waarde.

Ik vertelde ook waarom hij in 2011 mijn logische keuze was voor Adieu God? Dat programma is geen format maar een houding – Tijs’ houding: open, hoopvol, oprecht en uitnodigend. Kernwaarden van de EO die hij van nature toepaste in gesprekken over geloof, hoop en liefde. Met redacties en producers hebben we samen veel programma's mogen maken voor de EO - daar ben ik meer dan dankbaar voor.

Als het golft...

Zijn kenmerkende eerlijkheid – die heb ik ook benoemd. Zijn openheid over het zoeken naar nieuw evenwicht in de periode tussen journalistiek en politiek. Hoe hij zijn lijflied van De Dijk – "Als het golft, dan golft het goed" – volledig doorleefde. Hoe diepingrijpend en ontregelend die overgangsperiode was. Gelukkig waren er geliefden, vrienden, collega's en professionele hulp; er kwam een ruime verkiezingsuitslag op 29 oktober waardoor Tijs officieel politicus werd en nog steviger zijn evenwicht hervond.

"Is het genoeg?" – het is een krachtige vraag - ook in het werk. Na de speeches gaf de zaal zelf een antwoord op de vraag: er volgde een staand applaus voor Tijs – verre van gebruikelijk bij de EO. De waardering en de ovatie zeiden: jij bent genoeg! Niet enkel door prestaties, maar juist ook door wie je bent, hoe je doet en wat je ons daarin voorleeft. Tijs wil in de politiek de wereld veranderen - voor velen in de zaal heeft hij echter hun wereld al veranderd! Ik concludeerde dat we als EO Tijs kunnen laten gaan omdat hij onderdeel is geworden van wie wij zijn.

Tijs, Adieu!

Tijs werkt inmiddels voor het CDA in Den Haag aan een krachtige democratie, frisse pluriformiteit en "een beetje normaal doen" (depolariseren). Wij gaan met bestaand en nieuw talent verder met onze opdracht als EO binnen de publieke omroep: mensen opmerkzaam maken op God en Jezus; verhalen vertellen die geloof, samenleving en persoonlijke zoektocht verbinden; en dat doen we pluriform, professioneel en voor een breed publiek. Tijs, Adieu!

Hans van der Linden - Hoofdredacteur Journalistiek en Documentaires EO