Je bent arm en hebt nauwelijks geld voor eten, mag je dan stelen?

Helaas heb ik al vele jaren een inkomen op bijstandnivo. Ik heb nooit gestolen voor eten, ook al was de nood soms heel hoog met in het verleden 2 opgroeiende kinderen. Ik heb altijd gebeden om door te kunnen gaan. En het is gelukt er was altijd wel iets te eten, als was het brood, patat, pannenkoeken of pasta. Ook mocht ik jaren gebruik maken van de voedselbank. De kinderen zijn groot geworden en uitgevlogen. Nog steeds leef ik van het bijstandsnivo. Het is verschrikkelijk moeilijk nu alles zo enorm duur is om rond te komen. Maar het lukt redelijk. Ik mag niet klagen, maar wat waren de zomermaanden weer moeilijk met iedereen op vakantie of dagje uit. Nogmaals doormiddel van bidden heb ik altijd eten gehad

Van jou

32

Wij hebben als gezin tijdens de banken crisis ook onder bijstandsniveau geleefd. Als zelfstandige gevochten om faillissement te voorkomen en je koopwoning te behouden. Besteedbaar inkomen onder bijstandsniveau Geen sociaal vangnet vanuit de overheid etc. Gestopt met roken. Afgezien van de gezondheid. Keuze was kinderen te eten of kleding of ik mijn sigaret. Alle baantjes aangepakt borden afwasser spoelkeuken etc. Groot contrast eerst zelfstandig met 5 man personeel sta je borden te wassen Was weer een week boodschappen of een winterjas of schoenen. Dus stelen hoezo. Wat mij verbaast dat meeste mensen die klagen dat ze niet rond kunnen komen van een sociale uitkering. Roken, hond als huisdier of andere beesten etc. Het is ook welke keuzes je maakt. Denk dat qua besteedbaar inkomen (na aftrek van de vaste lasten) de grootste armoede juist in de middeninkomens zitten, die net buiten de toeslagen etc. vallen. Alleen die klagen niet, bezuinigen alles weg. Dus hoezo stelen. Stelen is geen excuus als je arm bent

Van jou

5

Mijn antwoord is; nee je mag niet stelen, maar ik ben ook nog nooit in de situatie geweest dat de nood zo hoog was. Maar ik begrijp als je situatie is dat er geen uitweg is en er honger heerst in je gezin je dan tot gekke dingen in staat bent. En ik zal de laatste zijn die hem of haar zal veroordelen die dit uit liefde voor zijn kinderen dit zou doen. Maar als er mensen zijn die in deze situatie zitten probeer eens aan de winkelier je probleem voor te leggen, er moeten toch winkeliers zijn die dit ook aan het hart gaan en deze mensen te eten geven

Van jou

5

Ik vind het verschrikkelijk dat armoede nog zo een verschrikkelijk probleem is in een welvarend land. Verborgen armoede is natuurlijk een nog groter probleem. Persoonlijk vind ik stelen moreel fout maar waar ga je heen als je teveel verdient voor de voedselbank maar aan het begin van de maand al niets over houdt om voor je gezin te zorgen. Ik denk dat dit een groeiend probleem is voor Nederland, schaamte houdt mensen stil om de juiste hulp te kunnen krijgen.

Van jou

4

Natuurlijk mag je niets stelen, ook niet als je arm bent. Maar het is wel makkelijk om als je rijk bent, of voldoende hebt die arme medeburger daarop te veroordelen. Als je dat doet zondig je nog meer, dan die arme die steelt.

Van jou

4

Ik (alleenstaande) heb laatst een dakloze te logeren gehad. Een Nederlander die terugkwam uit het buitenland en niets had dan zijn koffer. Hij had wel gewerkt, maar hij was opgelicht door werkgevers die hem door zijn benarde positie uitbuitten. Samen geweest naar de gemeente voor een bijstandsuitkering. Maar ambtenaren voelen zich veilig achter regeltjes en kunnen niet meer zelf menselijk denken. Hij kreeg voedselbonnen van een organisatie, maar geen voorschot van de gemeente; hij kreeg zelfs korting op zijn uitkering vanwege de gratis onderdak die ik hem bood. Het geld zou pas over drie weken komen. In de tussentijd moest hij het maar uitzoeken. Hij was boos, en zei dat hij dan maar ging stelen, hij had honger. Dus leende ik hem maar wat geld voor eten.

Van jou

1

Ik lees hierboven dat iemand het "niet aanmoedigt" als een ander iets zou stelen. Dat lijkt me al een halve vertekening van de discussie. Wanneer je het zou aanmoedigen, welk recht van spreken heb je dan nog als je zelf bestolen wordt, onverhoopt het slachtoffer of althans de gedupeerde van diefstal zou worden? De mens schijnt van nature, instinctief, grijpgrage vingers te hebben en onze beschaving begint dan ook allereerst met de opvoeding van peuters waarin het verschil tussen mijn en dijn geleerd wordt: dit begint met het speelgoed van anderen en de toegang tot de inhoud van de snoeptrommel te respecteren. Eigendom (en ook contractvrijheid) vormt immers een belangrijke pijler van deze maatschappij, en daarmee dus ook het zich eigen maken van dat verschil tussen mijn en dijn. De vraag lijkt mij nu echter niet of men diefstal zou "aanmoedigen", doch daarentegen of men het kan begrijpen en billijken. Dit laatste heeft uiteraard te maken met de situatie van de pleger van het delict (het is en blijft immers een strafbaar gesteld feit) en het gegeven van de ongelijkheid in deze maatschappij. Velen zullen echter dit beamen: het kan echter een verschil uitmaken of het object van de diefstal levensmiddelen dan wel wellicht verleidelijke doch voor het levensonderhoud desalniettemin onnodige luxe-artikelen betreft. We mogen echter beseffen dat ons rechtsstelsel geen minimumstraffen kent en Het kan in dit verband nuttig zijn te weten hoeveel erger het kan. Die ongelijkheid in onze maatschappij kent immersvlang niet zulke scherpe kanten (een verkleinwoord lijkt me hier ongepast) en enorme verschillen tussen enerzijds schrijnende armoede en anderzijds schaamreloze weelde kent als bijv. de VS: een staat die in wezen dezelfde maatschappijvorm heeft als de onze, namelijk de vrije markteconomie. Daarin worden echter de ook hier in de 19e eeuw nog als heilige huisjes beschouwde principes van prive-eigendom en contractvrijheid tot absurde hoogte geeerd, terwijldie hier in Europa in de loop der jaren zijn verzacht tot beginselen, waarvan in de wetgevinng en rechtspraak op vermilderende wijze weiverwogen kan worden afgeweken. De contractvrijheid is in de VS zelfs nog dusdanig heillig dat er zelfs nogb geen miniumloon bestaat (een wezenlijk Verschil, dat we daarbij echter niet over het hoofd mogen zien, en dat ik daarom maar even ter benadrukking met een hoofdletter schrijf, vormt echter wel de enorme verspreiding aldaar van vuurwapenbezit en het. plaatsvinden van vuurwapengrweld ), Ondertussen wordt daar maar bar weinig gedaan aan daadwerkelijke armoedebestrijding en met name lastenverlichting voor de lagere inkomens, maaral vooral wel aan een vorm van armenzorg die de armen echter zelden uit hun hopeloze situatie bevrijdtb doch daarin juist gevangen houdt terwijl een strafrechtelijk bestel met draconische straffen er niet de daarmee beoogde afschrikwekkende preventieve weking blijkr te hebben doch juistv eerder een averechts effect blijkt te hebben (maar liefst bijna 10 % van de mannelijke bevolking zou er landurig gedetineerd zijn en zich tijdens hun detentie alleen kunnen handhaven door zich te laten ronselen door extremistische en racistische bendes, die vervolgens ook de reclassering verhinderen na het ontslag als de straf voltrokken is en de veroordeelde terugkeer in de maatschappij, veelal letterlijk gestigmatiseerd door de bij het bendelidmaatschap behorende tatouages...).

Van jou

1

Voedsel stelen als je honger hebt ... Ik denk niet dat dat in ons land voorkomt. Zo ja, dan moet iemand zijn uitgaven beter verdelen. Maar in Afrika kan honger écht honger zijn. Daar zou ik stelen niet afkeuren. Vergelijk met liegen in WO2: om levens te redden moest je liegen, mochten er bonkaarten gestolen worden. Dus alleen stelen als er een levensbedreigende honger is.

Van jou

1

In de tijd dat mijn inkomen echt laag was en ik onverwacht voor hoge kosten kwam te staan had ik een schuld opgebouwd waardoor ik regelmatig halverwege de maand al geen geld meer kon opnemen, en dus geen eten kopen. Ik ging 's avonds langs straatprullebakken om etensresten te zoeken. Dan kom je ongeopende lunchzakjes tegen met belegde boterhammen, pizzakorsten of restjes patat. Mijn hospita verbaasde zich er wel over dat ik regelmatig weken lang elke avond weg was (weer of geen weer), maar mijn collega's hebben het nooit gemerkt: ik zou me er heel erg voor hebben geschaamd. Na enkele maanden had ik zo veel schuld afbetaald dat ik weer iets meer eten kon kopen, maar het heeft jaren geduurd voordat de schuld volledig was afgebouwd en ik helemaal niet meer langs de prullenbakken hoefde. weer eigen broodbeleg kon kopen. Wat een feest was het toen ik weer spullen kon kopen voor fatsoenlijke maaltijden, en nieuwe kleding!

Van jou

1

Het grote bedrijfsleven pakt steeds meer van de koek en de overheid speelt hier mee. Alles moet ‘markt’ zijn. Het is niet voor niets dat de PVV de grootste partij is geworden. Hoger opgeleid Nederland heeft goed voor zichzelf gezorgd en de rest heeft het nakijken. Dus steel raak en laat zien dat je dit opportunisme niet pikken.

Van jou

0

Stelen niet..ik heb gelukkig voldoende middelen om niet te hoeven stelen. De winkeliers kunnen er vaak weinig aan doen gezien de scherpe marges. Een oplossing is mijns inziens een garantie voor basisinkomen en dmv belastingverlagingen een betaalbare vorm van primaire levensbehoeften.

Van jou

0

Ik vind de opties om te kiezen niet echt geweldig. Ik vraag me ook af of het dusdanig is dat mensen in Nederland dood kunnen gaan van de honger. Ik geloof dat het niet goed is om het aan ieder voor zichzelf over te laten of ze wel of niet gaan stelen. Ik geloof dat het ook een soort glijdende schaal is zodat op een gegeven moment iedereen het voor zichzelf kan rechtvaardigen en daarom zeg ik dat het altijd verkeerd is tenzij je letterlijk anders dood gaat als je niet wat te eten krijgt maar dat is in mijn opinie nooit aan de orde zeker niet in Nederland. Ik heb trouwens wel eens wat gestolen en doe dat ook wel eens nu en dan heb ik het over films kijken bijvoorbeeld die nog in de bioscoop draaien maar ook op internet te zien zijn.

Van jou

0

Zoals ik al zei: "stelen is niet geoorloofd", maar als ik de naïviteit of het 'sociaal gewenste antwoord' hier de boventoon zie voeren, kan ik niet anders dan me verbazen. Dat gelijk, is te gemakkelijk geworden. Ellie Lust: hulp vragen hielp niet. Eelco Hos: 'omkomen van de honger', wellicht hoeft dat niet, maar dag in dag uit alleen maar bezig zijn met eten, en eten voor je kinderen, is een blamage voor het Nederland dat je - net als ik - graag zou zien. Eén Nederland bestaat niet meer, iedere gemeente heeft zo de eigen grenzen, de een middeleeuwser dan de ander.

Van jou

0

Ik had per abuis te vroeg op "send" geklikt, voordat mijn betoog af was. Waar was ik gebleven? In Nederland kent de strafwet gelukkig geen minimumstraffen en dient de rechter rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. De rechter zal echter ook dat principe van mijn en dijn handhaven, maar kan indien daartoe grond aanwezig is mild of zelfs slechts voorwaardelijk straffen of volgens de wet zelfs schuldig verklaren zonder oplegging van straf. Maar laten we eens kijken wat de politiek kan doen aan armoedebestrijding. In de eerste plaats kan de "belastingvrije voet" worden verhoogd: een lastenverlichting waarmee de minima het meest zullen zijn gebaat. Ook kan de BTW worden afgeschaft of verlaagd op een bepaald basispakket aan levensmiddelen. Ook daarbij zullen de minima het meest zijn gebaat. Tevens kan de vorming van grote kinderrijke gezinnen, wat ook een factor is bij armoede (vooral nog onder allochtonen) worden ontmoedigd door een geleidelijke afbouw van de kinderbijslag. Dat betreft een tijdens de Bezetting door de Duitsers ingevoerde, sociaal bedoelde maatregel die zijn doel ver voorbij lijkt te zijn geschoten. Om de vorming van grote gezinnen te ontmoedigen kan de kinderbijslag geleidelijk worden afgebouwd tot maximaal twee kinderen en bij wijze van uitzondering tot drie kinderen (bijv. bij een vroegtijdig overlijden of voor gezinnen met een gehandicapt kind). A propos, die voorgestelde maatregelen van dat verhogen van de "belastingvrije voet", de afschaffing van de BTW op een basispakket aan levensmiddelen en de ontmoediging van de vorming van grote gezinnen door het geleidelijk afbouwen van de kinderbijslag zou elke weldenkende politieke partij behoren te bepleiten. De eerste van deze drie maatregelen waren ooit reeds voorgesteld door de Boerenpartij, die daarmee blijk gaf oog en "hart" te hebben voor de in de jaren 50 en 60 nog talrijke "kleine boeren" die op of zelfs onder het bestaansminimum leefden (en van wie inmiddels de meesten brodeloos zijn gemaakt en weggevaagd door de opkomst van de mega-landbouwbedrijven). Het was een opmerkelijke visie van een partij die de naam had "rechts" te zijn en niet geheel ten onrechte: afgezien nog van de onverkwikkelijke beschuldigingen over leden met een "fout" oorlogsverleden, deze partij was destijds tevens falikant tegen de invoering van de AOW, het geesteskind van PvdA-voorman Drees sr. Toen de belangrijke sociale verzekering AOW werd ingevoerd betekende dat immers tijdens het eerste jaar "gratis geld" voor personen die daarvoor nimmer premie hadden betaald, wat men in elk geval bij de Boerenpartij afgunst opriep. Daar kon men d niet verkroppen en die daarom om niet aan goodwill te verliezen maar benadrukte zogenaamd niet tegen de WAO op zich te zijn, doch daarentegen een "vrijwillige WAO" te bepleiten, wat nochtans meebracht dat vele bejaarden nog jarenlang in bittere armoede zouden moeten leven.

Van jou

0