Navigatie overslaan
zoekenEONPO

Jo-Anne werkt on­ge­do­cu­men­teerd als nanny: 'Als ik de kinderen op bed leg, denk ik aan mij eigen dochter ver weg'

vandaag · 15:56| Leestijd:5 min

Update: vandaag · 15:56

In het kort

"Wij bestaan hier, maar voor de overheid zijn we onzichtbaar." Jo-Anne (46) komt uit de Filipijnen en woont al jaren zonder papieren in Nederland. Ze werkt als schoonmaker en nanny en mist haar kinderen, die ze alleen via een scherm ziet. De nieuwe Vreemdelingenwet boezemt haar angst in: wat hangt haar boven het hoofd?

Wat denk jij?

Moet iemand die illegaal in Nederland blijft naar de gevangenis?

Aantal reacties: 0

In de aflevering van Dit is de Kwestie (EO) over ongedocumenteerden volgen we onder andere Jo-Anne die al negen jaar in Nederland woont en werkt, maar zonder verblijfsvergunning. Hoe ziet haar leven eruit?

'Wij bestaan niet voor de overheid'

Jo-Anne was niet van plan om zo lang in Nederland te zijn. “Toen ik hier kwam wilde ik maar drie jaar blijven”, vertelt ze. Haar doel was duidelijk: geld verdienen om in de Filipijnen een huis te bouwen en de studiekosten van haar kinderen te betalen. Maar ze bleef langer dan gepland. “Ik heb geen vergunning om hier te wonen en werken, maar doe het toch.”

Ze werkt als schoonmaker en nanny, zoals veel andere ongedocumenteerden. “We bestaan hier in Nederland en als ik eten koop betaal ik belasting, maar voor de overheid bestaan we niet en leven we in de schaduw”, vertelt ze. De nieuwe Vreemdelingenwet maakt haar ongerust. “Ik ben bang om een verblijfsvergunning aan te vragen, want ik denk dat ik dan naar de gevangenis moet of terug moet naar de Filipijnen.”

Constante onzekerheid

Elke dag leeft Jo-Anne in onzekerheid. Want welke rechten heb je als ongedocumenteerde als je bijvoorbeeld medische zorg nodig hebt? Of als je een conflict hebt met je huurbaas? “Toen ik in Osdorp woonde wilde de huurbaas ons het huis uit zetten. We hebben geen huurcontract of recht op een vervangende woning."

Afbeelding van Jo-Anne

Jo-Anne

Ongedocumenteerde

"Als ik bang ben en me verloren en eenzaam voel, dan bid ik."

Teruggaan is voor Jo-Anne geen optie. Haar familie is afhankelijk van haar inkomen. “Als ze me terugbrengen naar de Filipijnen: hoe kan ik dan mijn familie en mijn kinderen steunen?” Ze heeft haar kinderen al negen jaar niet in het echt gezien, maar spreekt hen vaak via videobellen. “Als ik ze zie dan ben ik blij. Ik mis ze, ik mis mijn plek. Soms als ik op andere kinderen pas, dan denk ik aan mijn dochter: zou ze goed slapen? Er is niemand die bij haar kan zijn."

Jo-Anne vertelt haar kinderen vaak dat ze in Nederland is om hen een goede toekomst te geven, dat houdt haar op de been. "Maar als ik bang ben, me verloren en eenzaam voel, dan bid ik." Op een ladekast heeft ze een altaartje ingericht met beeldjes van katholieke heiligen. Uit een kleine Bijbel leest ze: "De Heer is met u."

Meer weten?

Kijk Dit is de Kwestie

In Dit is de Kwestie (EO) duikt presentator Rachel Rosier in de wereld van ongedocumenteerden in Nederland. Klik hier om de volledige uitzending te bekijken via NPO Start.

Meer van DIT? Ontvang de gratis nieuwsbrief

Lees onze privacyverklaring.

Praat mee

Hoe voel je je na het lezen van dit artikel? En wil je nog iets kwijt?

Dit maakten we ook

Dit is de kwestie

Dit artikel hoort bij het programma

Dit is de kwestie

Dit is de kwestie

Meest gelezen

Lees ook