Sterre is vrijwilliger bij de Luisterlijn: ‘Door mijn eenzaamheid voelde ik me een mislukkeling’

“Mensen voelen zich snel alleen,” vertelt Sterre. “En er zijn heel veel eenzame mensen. Als ik hen spreek hoor ik de pijn in hun stem, vaak ook de schaamte. Terwijl mensen gewoon sociale wezens zijn in een wereld waarin het door de manier waarop die is ingericht, soms lastig is om je verbonden te blijven voelen. Eenzaamheid ligt voor iedereen op de loer, terwijl het best een taboe is om over die gevoelens te praten.”

Sterre Slikkerveer

Vrijwilliger bij de Luisterlijn

"Eenzaamheid ligt voor iedereen op de loer, terwijl het best een taboe is om over die gevoelens te praten."

Wachtrij

Het is ruim 2,5 jaar geleden dat Sterre begon met vrijwilligerswerk bij de Luisterlijn – de telefoonlijn die bestaat om mensen een luisterend oor te bieden, ongeacht wat er speelt. “Als student psychologie zocht ik vrijwilligerswerk waarbij ik praktijkervaring op kon doen; zo kwam ik uit bij de Luisterlijn.”

Sterre volgde trainingsavonden die haar voorbereidde op haar taak. “Ik leerde dat mensen altijd met een reden bellen die ze soms niet meteen vertellen. Tijdens een telefoongesprek ben ik op zoek naar de vraag onder de vraag.” De lijn is 24 uur per dag beschikbaar, maar zelfs met ruim dertig vrijwilligers die tegelijkertijd actief zijn, is er vaak een wachtrij van vele bellers.

Stress, rouw en eenzaamheid

In haar tijd bij de Luisterlijn heeft Sterre veel de revue zien – of eigenlijk horen – passeren: mensen die door piekeren niet in slaap komen, studenten met stress over hun studiekeuze, mensen die rouwen, mensen met relatieproblemen en heel veel eenzame mensen.

“Ook de leeftijden van mensen die bellen zijn heel divers. Als het over eenzaamheid gaat, valt het me op dat jongeren zich enorm schamen voor hun gevoelens van eenzaamheid, dat ze het gevoel hebben dat ze falen als ze zich alleen voelen. Oudere mensen zeggen eerder: ‘Was het maar als toen, had ik die relatie maar behouden, was het maar anders gelopen’.”

Het is niet aan Sterre om mensen advies te geven, of om een vaste contactpersoon te worden van bellers. Dat geeft haar wel eens een machteloos gevoel. “Je wilt zo graag mensen helpen en met oplossingen komen. Als een gesprek daar rede toe geeft, verwijs ik mensen wel door naar 113 of andere hulporganisaties.”

Waardevol vrijwilligerswerk

In het weekend of met de feestdagen merkt Sterre dat er extra veel naar de Luisterlijn wordt gebeld. “Mensen hebben dan sterker het gevoel dat ze achter blijven terwijl de wereld doordraait. Iedereen mag maximaal drie keer per dag bellen naar de Luisterlijn, en er zijn echt mensen die die drie keer halen.”

Deze eenzame mensen via de telefoon gezelschap houden, vindt Sterre ontzettend waardevol om te doen. “Ik vind het heel bijzonder dat je – als je je kwetsbaar opstelt – in een paar minuten tijd echte verbinding kunt voelen met iemand die een vreemde voor je is. Dat iemand mij met persoonlijke informatie vertrouwt.”

Sterre Slikkerveer

Vrijwilliger bij de Luisterlijn

"Ik vind het heel bijzonder dat je – als je je kwetsbaar opstelt – in een paar minuten tijd echte verbinding kunt voelen met iemand die een vreemde voor je is."

“Mijn vrijwilligerswerk is zo fundamenteel, zo puur, omdat het gaat om menselijk contact. En het verbaast me ook hoever je komt met alleen maar luisteren. Soms herhaal ik alleen maar wat iemand gezegd heeft, en dan vertelt iemand al verder, alsof je samen boetseert. Een gesprek kan ervoor zorgen dat mensen zich begrepen voelen.”

Zo verschillend, zo gelijk

Wat Sterre heeft geleerd door naar zoveel eenzame mensen te luisteren is dat mensen, hoe verschillend ook, enorm op elkaar lijken. “Ondanks het feit dat we allemaal andere ervaringen hebben, hebben we ook zoveel dezelfde behoeftes: verbinding voelen, gezien worden, een doel hebben. Zoveel van de gevoelens die we hebben, hebben andere mensen ook.”

Iets wat Sterre niet zegt tegen eenzame mensen, is ‘Wat vervelend’, of: ‘Dat kan ik me voorstellen’. “Wat ik wel doe, is doorvragen op hun gevoelens: hoe is dat voor jou? Of ik benoem dat het zeer doet, als ik dat eruit haal.”

Taboe van eenzaamheid doorbreken

In haar dagelijks leven probeert Sterre het taboe te doorbreken door eenzaamheid bespreekbaar te maken. “Zelf heb ik ook aanleg om me eenzaam te voelen. Een paar jaar geleden voelde ik me alleen en werd de drempel steeds hoger om erop uit te gaan en mensen te ontmoeten. Ik voelde me een mislukkeling en vroeg me af of ik wel vrienden had, of waarom niemand me een appje stuurde.”

“Inmiddels heb ik geleerd om de deur uit te gaan. Al bezoek ik een Pilatesles, of drink ik ergens een koffie. Het contact met de mensen die ik daar kort spreek, brengt mijn sociale motor op gang waardoor ik denk: dit kan ik best. Voor ik het weet heb ik dan weer de moed gevat om mensen te benaderen.”

• Aantal thuiszitters in Nederland groeit: 'Onderweg naar school probeerde ik uit de auto te springen'

  Aantal thuiszitters in Nederland groeit: 'Onderweg naar school probeerde ik uit de auto te springen'

• Verslaafd aan seks en eten om leegte te ontvluchten: ‘Ik wil niet weten wie ik zonder mijn stoornis ben'

  Verslaafd aan seks en eten om leegte te ontvluchten: ‘Ik wil niet weten wie ik zonder mijn stoornis ben'

• Bijna helft Nederlanders vindt dat ze meer moeten doen voor eenzame mensen

  Bijna helft Nederlanders vindt dat ze meer moeten doen voor eenzame mensen