Schietgebedje
Veel voetballers van Nederlands elftal delen geloof: 'Doe dat lekker in de kerk, maar niet in de kleedkamer'
21 juni 2024 · 14:16
Update: 24 juni 2024 · 13:06
In gesprek met
Kees Jansma
Oud-perschef Nederlands elftal
"Ik heb er in tien jaar tijd niets van gemerkt dat het tot verdeeldheid leidt."
John Volkers
Sportjournalist
"Doe dat in de kerk, voor de wedstrijd uit. Of doe het in je hoofd. Hou het een beetje privé."
Sander de Kramer
Presentator
"Ze bidden voor elkaar en voor de tegenstander, dat ze ongeschonden uit de strijd komen. Het is eigenlijk een heel mooi ritueel."
In het kort
Spelers die met elkaar bidden voor de wedstrijd, God bedanken als ze hebben gescoord en een kruisje slaan als ze het veld oplopen: veel voetballers van ons Nederlands elftal zijn openlijk gelovig. Maar niet allemaal. Zorgt dat voor verdeeldheid of juist voor samenhorigheid in het team?
Wat denk jij?
Vind je het mooi dat voetballers openlijk voor hun geloof uitkomen?
Dit is de situatie
Meerderheid van Nederlands elftal is gelovig
Wat is de overeenkomst tussen Oranje-voetballers als Wout Weghorst, Cody Gakpo, Memphis Depay en Stefan de Vrij? Ze zijn allemaal gelovig en dragen dat bovendien actief uit. Maar liefst 15 van de 26 selectiespelers dit EK in Duitsland, zijn volgens de NOS openlijk religieus.
Denzel Dumfries is ook één van die voetballers die gelovig is en zei onlangs in een speciale uitzwaai-uitzending: “Voor de wedstrijd hebben we een momentje met veel spelers in de groep. Dat we even bij elkaar komen, dan bidden we samen. Het geeft wel een extra gevoel van samenhorigheid op zo’n moment.”
Dit is de discussie
Is het goed dat voetballers zo open zijn over hun geloof?
Samen bidden, openlijk God bedanken, een kruisje slaan, gebeurt allemaal tijdens dit EK. Opvallend, zo noemt de NOS het, dat zoveel spelers zo open over hun geloof zijn. Is dat eigenlijk goed voor het team en zorgt het dus voor samenhorigheid, of juist niet?
John Volkers is sportjournalist en vindt het maar niks. In Dit is de Dag (EO) vertelt hij waarom hij denkt dat het juist voor verdeling zorgt:
"Geen samenhorigheid, eerder een splitsing in de groep. Als spelers zich afscheiden om op hun manier God te vragen om hulp om die wedstrijd te winnen, of gewoon goed te zijn en sterk te zijn in hun hoofd, en de andere staan aan de andere kant van de kleedkamermuur. Dat lijkt me niet de optimale situatie voor een teamprestatie."
Volgens Volkers is sport niet voor niks seculier gemaakt en zou je het prima voor jezelf kunnen doen, maar niet openlijk:
"Doe dat in de kerk, voor de wedstrijd uit. Of doe het in je hoofd. Of sla, zoals velen doen, een kruisje bij het betreden van het veld. Maar hou dit een beetje privé. En nu wordt het echt heel groot gemaakt hiermee."
Sander de Kramer is presentator en heeft de spelers van het Nederlands elftal voor diverse EK's en WK's gevolgd. Hij vindt het juist wel heel positief voor het team:
“Ik merk juist dat het wel voor samenhorigheid zorgt. Dat mensen juist het gevoel hebben dat ze er met z’n allen staan. Sommigen doen er wel aan mee, sommigen doen er niet aan mee. Dat mag iedereen voor zich weten. Maar uiteindelijk nemen ze ook een momentje met elkaar als ze bidden en dat moment samen is heel belangrijk. Ze bidden voor elkaar, ook voor de tegenstander vaak, dat die ongeschonden uit de strijd komen. Het is eigenlijk een soort ritueel wat heel mooi is. En wat je steeds vaker ziet."
De Kramer vertelt dat de voetballers van het Nederlands elftal veel druk ervaren. Door samen te bidden en over het geloof te praten, geeft ze dat kracht:
“Dit zijn de moderne gladiatoren. De druk op deze jongens is zo enorm. Zij vinden het ook heel fijn om kracht en steun bij elkaar te vinden, en ook vaak in een geloof. En als zij dan samen gaan bidden dan levert dat zoveel verbroedering op, dat er eigenlijk geen splijtzwam is.”
Kees Jansma zat in zijn tijd als perschef van het Nederlands elftal heel vaak met de spelers in hun kleedkamer. Ook toen waren voetballers al samen aan het bidden en open over hun geloof. Dat was nooit een probleem en ziet het juist als iets dat de spelers verbindt:
"Ze gaan lekker bidden in de kleedkamer wanneer ze willen. Een ander staat ’s ochtends tijdens de ramadan om vijf uur op. Ik heb er in tien jaar tijd niets van gemerkt dat het tot verdeeldheid leidt. Ik vind het prachtig als mensen, zeker sporters, uitkomen voor hun geloof. En bovendien kunnen ze dat samen delen, ook al hebben ze een ander geloof. Ik vind het juist uitstekend."
Dit is niet iets wat alleen in Nederland gebeurt. Kees Jansma werkt nu als technische staf bij het team van Curaçao, met Dick Advocaat als bondscoach. Ook bij hun team speelt het geloof een grote rol:
"De jongens geloven ook: 21 spelers zijn katholiek en 2 zijn er moslim. Ze beginnen iedere ochtend met hetzelfde ritueel: die 21 gaan bij elkaar staan, slaan de handen om elkaars schouder en doen een gezamenlijk gebed. En die worden op een meter afstand gevolgd door de twee moslims. Verdeeldheid kan ik niet ontdekken, wel juist respect voor elkaar."
Wat denk jij?
Denk jij dat het samen bidden van voetballers goed is voor de eenheid binnen het team?
- am
amclbroerse
22 juni 2024 · 08:20
Waar bemoeien we ons mee. Zij vormen een team en met elkaar besluiten ze te bidden. Wie zijn wij om daar iets van te vinden. Als je met elkaar een dag weg bent en je eet gezamenlijk wordt er ook vaak gezegd 'even een minuut voor diegenen die willen bidden.' Zeggen we toch ook niet 'doe dat in de kerk'? Gelovig ben je overal, niet alleen in de Kerk. Jezus volgen betekent volgen, niet alleen in je eigen tijd.
Meer weten?
Luister naar Dit is de Dag
Meer weten over dit onderwerp? Luister naar Dit is de Dag (EO). Dat kan hier of via je favoriete podcast-app.
De weergave van Spotify vereist jouw toestemming voor social media cookies.
Toestemmingen aanpassen
