Anneke: ‘Het is toch de omgekeerde wereld, dat ik door de bijstand gestopt ben met werken’

“Op dit moment red ik me financieel goed in de bijstand,” vertelt Anneke, “maar dat wil niet zeggen dat ik me er gelukkig in voel. Ik zit gevangen in een systeem.”

'Voor mijn levensonderhoud had ik een aanvulling van de bijstand nodig'

Ze heeft niet altijd in de bijstand gezeten. Na het halen van haar onderwijsbevoegdheid werkte ze op een basisschool. “Omdat ik alles heel intens beleef, was het voor mij te intensief om fulltime voor de klas te staan. Later ben ik gestopt en heb ik als interviewer enquêtes afgenomen bij bedrijven, en heb ik als promotiemedewerker gewerkt in winkels. Het werk was een beetje onder mijn niveau, maar het ging goed.”

Dat veranderde toen Annekes relatie uitging en ze alleen kwam te wonen. “Ik werkte naar wat ik kon, en dat was op dat moment deeltijds. Maar ik hoopte op groei. Om in mijn levensonderhoud te kunnen voorzien, had ik een aanvulling van de bijstand nodig.”

'Door de verrekeningsfouten kreeg ik te weinig geld via de bijstandsuitkering'

De aanvraag lukte, maar vanaf de eerste maand dat Anneke een bedrag op haar rekening ontving, werden er fouten gemaakt. “De onkosten die ik voor mijn werk maken zoals reiskosten, werden als inkomsten verrekend. Ook de vakantiedagen en het vakantiegeld dat ik had, werd van de bijstandsuitkering afgehaald, waardoor het zelfs zo ging dat hoe meer ik werkte, hoe minder vakantiegeld ik kreeg. Door de verrekeningsfouten kreeg ik te weinig geld via de bijstandsuitkering.”

Anneke Sinnema

Bijstandsgerechtigde

"De fouten werden onder het tapijt geveegd en ik bleef te weinig ontvangen waardoor ik amper rondkwam."

Anneke trok aan alle bellen die ze kon vinden om de fouten onder de aandacht te brengen. “Maar er was niemand die mijn klachten in behandeling nam of serieus keek naar mijn situatie. De fouten werden gewoon onder het tapijt geveegd en ik bleef te weinig ontvangen waardoor ik amper rondkwam.”

'Werken werd zo te stressvol'

Het leidde ertoe dat Anneke zoveel stress kreeg, dat ze overspannen raakte en helemaal niet meer kon werken. “Na mijn relatiebreuk was mijn doel geweest om zoveel mogelijk te werken zodat ik financieel onafhankelijk kon worden. Maar de fouten in de verrekening zorgden ervoor dat werken eigenlijk te stressvol werd en het beter voor me was om te stoppen. Het is toch de omgekeerde wereld dat ik door de bijstand gestopt ben met werken!”

Toen er een paar jaar later een nieuwe manager bij de gemeente kwam werken die ging over de participatiewet en de bijstand, werd er voor Annekes gevoel eindelijk serieus naar haar geluisterd. “En hij stelde me in het gelijk! Dat was fijn, maar in de tussentijd had alle stress me al gebroken.”

'Ik zit gevangen in de bijstand'

Anneke had nog een aantal jaar een parttimebaan, maar bleef afhankelijk van inkomsten uit de bijstand. “Het bleef gedonder en ik werd er helemaal gek van. Toen corona kwam, ben ik gestopt met werken. Inmiddels is mijn gezondheid niet zo goed meer en kan ik niet goed meer lopen door mijn heupklachten. Nu zit ik gevangen in de bijstand, ook al red ik me financieel wel. Ik koop niet veel, eet eenvoudig, ga niet ver op vakantie en doe heel lang met mijn meubels en kleding en hecht niet veel waarde aan dure spullen.”

Anneke Sinnema

Bijstandsgerechtigde

"Mensen in de bijstand zouden meer ruimte tot groei moeten krijgen."

Dat ze niet meer werkt, ervaart Anneke als een gemis. “Werken geeft eigenwaarde. Nu ontvang ik alleen maar, dat maakt je ook passief. Ik vond het altijd leuk om te werken. Maar door hoe het systeem nu in elkaar zit, is het voor mij niet te doen om ernaast te werken. Dat vind ik jammer. In de bijstand word je lui, omdat je staande wordt gehouden. Terwijl het systeem werken zou moeten stimuleren. Ik had ook nog graag gewerkt. Mensen in de bijstand zouden meer ruimte tot groei moeten krijgen.”

'Je moet zelf in de bijstand zitten om te weten hoe dat is'

Anneke vindt het ook niet zo raar dat er vaak met scheve ogen naar mensen in de bijstand wordt gekeken. “Ik begrijp het wel als mensen negatief kijken naar mensen in de bijstand, want voor het geld dat ik krijg, moeten anderen heel hard werken. Toch wil ik tegen mensen zeggen: je moet zelf in de bijstand zitten om te weten hoe dat is. Klopt, we krijgen geld, maar we zitten ook gevangen en zijn niet gelukkig. Je moet proberen iets van alle kanten te bekijken.”

Ondanks dat Anneke niet kan werken, probeert ze zich iedere dag nuttig te maken. “Ik wil van meerwaarde zijn in het leven van een ander. Dat is mijn doel. Ik vind het nutteloos om alleen maar televisie te kijken. Daarom bezoek ik liever mensen en ondersteun ik een mevrouw in het verzorgingshuis. De diepgang in het leven vind ik in de relaties met de mensen om me heen.”

• ‘Ik vind het vervelend om te zeggen dat ik in de bijstand zit’

  ‘Ik vind het vervelend om te zeggen dat ik in de bijstand zit’

• 'Ik wil er ook bij horen': voor 1 op 3 in de bijstand is een baan onhaalbaar

  'Ik wil er ook bij horen': voor 1 op 3 in de bijstand is een baan onhaalbaar

• Krijgen mensen in de bijstand teveel geld? 'Veruit de meeste mensen gaan er financieel op vooruit door te gaan werken'

  Krijgen mensen in de bijstand teveel geld? 'Veruit de meeste mensen gaan er financieel op vooruit door te gaan werken'