Kim kreeg een dochter door eiceldonatie: ‘Alleen ik heb ervoor gezorgd dat mijn dochter er nu is’
25 februari 2025 · 13:46| Leestijd:8 min
Update: gisteren · 11:35
In het kort
Ruim 300 spuiten later, komt Kims droom eindelijk uit: een gezonde baby. Het heeft haar fysiek en mentaal veel gekost. "Die vent vinden, lukte niet. Maar moest daardoor mijn andere droom ook sneuvelen?"
"Voor zover ik me kan herinneren, wil ik altijd al moeder worden. Vroeger speelde ik graag met kleine kinderen en later wist ik zeker dat er een punt in mijn leven zou komen waarop ik moeder zou worden, al had ik geen duidelijk beeld bij wanneer dat zou zijn. Ik wachtte op mijn huisje-boompje-beestje, maar dat kwam helaas niet."
Kim (46) heeft verschillende relaties gehad, maar de ware zit er nooit bij. "Er zijn wel mannen geweest die ervoor openstonden samen voor een kindje te gaan. Maar ik realiseerde me telkens: ik wil jou niet als de vader van mijn kinderen. Dit is het niet. En die juiste partner heb ik nog steeds niet gevonden."
'Daar kon ik niet mee leven'
Rond haar 35ste verandert Kims zoektocht naar een levenspartner in een zoektocht naar een manier om moeder te worden. "Die vent vinden, lukte niet. Maar moest daardoor mijn andere droom ook sneuvelen? Het voelde vals om door het één ook het ander te moeten opgeven. Daar kon ik niet mee leven."

"Die vent vinden, lukte niet. Maar moest daardoor mijn andere droom ook sneuvelen?"
Kim verdiept zich in de techniek van social freezing, waarbij je eicellen ingevroren worden, zodat je die op een later moment – op een leeftijd waarop je geen eicellen meer hebt of die niet meer van goede kwaliteit zijn – kunt laten bevruchten. "Maar er was toen weinig over deze techniek bekend en de kosten waren erg hoog."
Dit wordt het dus niet voor Kim. Ze overweegt vervolgens om zwanger te worden met de hulp van een spermadonor. "Ik wilde graag een bekende als donor, zonder dat daarbij sprake zou gaan zijn van co-ouderschap. Ik wist zeker dat ik mijn kindje altijd om me heen wilde hebben, en het niet de helft van de week kwijt wilde zijn, of dat iemand anders recht zou hebben op mijn kind. Gelukkig had ik een vriend die zijn zaad wilde doneren."
Hoe werkt spermadonatie?
Mannen die gezond en tussen de 18 en 45 jaar oud zijn, en geen verhoogde kans hebben op het doorgeven van een ernstige ziekte, mogen sperma doneren. Donorsperma kan gebruikt worden voor Kunstmatige Inseminatie van Donorsperma (KiD) en voor ivf-behandelingen. Het wordt opgeslagen in een spermadonorbank.
Zowel bij ei- als spermacellen is anonieme donatie bij wet verboden in Nederland. Dat komt doordat kinderen in beginsel het recht hebben, als ze dat wensen, te achterhalen van wie ze afstammen. Als het kind zestien jaar oud is, kan het de persoonsgegevens aan de donor opvragen en contact zoeken. In het buitenland is anonieme donatie vaak wel een mogelijkheid.
'Veertig worden voelde als een strop om mijn nek'
In het jaar dat ze veertig wordt, zet ze de eerste stappen. "De naderende leeftijd van veertig voelde echt als een strop om mijn nek. Eerder stelde ik vervolgstappen uit omdat ik het zo spannend vond. Maar nu bereidde ik me voor op een IUI-traject, waarvan ik de papieren op mijn 40ste verjaardag inleverde."
Na acht onsuccesvolle behandelingen met IUI, gaat Kim na een acht maanden direct over op een ivf-traject. "Na de derde ronde, was ik in verwachting! Ik was zo blij, het voelde als een enorm cadeau."
Wat denk jij?
Heb jij een ivf-traject gevolgd?
Aantal reacties: 0
Maar met veertien weken zwangerschap krijgt Kim flinke buikpijn, en gaat ze naar het ziekenhuis. "De arts dacht dat ik misschien een blindedarmontsteking had. Toen dat niet zo bleek te zijn, werd ik naar huis gestuurd. Maar de volgende ochtend braken mijn vliezen en kwam mijn kindje een dag later stil ter wereld. Ik moest afscheid nemen van mijn zoontje Rivv. Ik was moeder geworden, maar had na een week waarin ik hem nog bij me had, niets meer om vast te houden."
De wens om ooit een levend kindje in haar armen te houden, wordt voor Kim door deze verdrietige ervaring nog groter. "Ik wilde per se weer zwanger worden. Een andere optie was er voor mij niet; dat zou ik voor mijn gevoel niet overleven."
Van ivf naar eiceldonatie
Tot haar 43ste ondergaat Kim ivf-behandelingen, totdat ze voor haar gevoel daarin alles geprobeerd heeft. Inmiddels heeft ze al acht miskramen naast de vroeggeboorte gehad. Al vanaf de eerste ivf-poging, verdiept ze zich ook in eiceldonatie. "Ik kwam in contact met Anneke van Kinderwens Buitenland. Van haar leerde ik over de mogelijkheden om in het buitenland behandeld te worden, als je in Nederland bent uitbehandeld. Ze wees me op een kliniek in Portugal, Ferticentro. Daar heb ik me een halfjaar later laten behandelen."
Hoe werkt eiceldonatie?
Indien er sprake is van onvruchtbaarheid door de vrouw, kan de kinderwens soms toch vervuld worden door gebruik te maken van eicellen van een donor. Dat kan alleen als de wensmoeder een goed functionerende baarmoeder heeft en zij niet ouder is dan 49 jaar. Uit cijfers van het UMC blijkt dat een eiceldonatie in gemiddeld 30% van de gevallen succesvol is.
Bij de donor is een ivf-behandeling nodig om eicellen te kunnen oogsten. De donor krijgt dan hormonen waardoor er meerdere eicellen tegelijk gaan rijpen. Wanneer de eitjes gerijpt zijn, worden ze door een punctie uit de eierstok gehaald. Na de bevruchting, worden deze in de baarmoeder van de wensmoeder geplaatst.
De wensmoeder moet haar lichaam met medicijnen voorbereiden op de innesteling van een embryo. Op de dag van de punctie, worden de donorcellen bevrucht met sperma, net als bij een reguliere ivf-behandeling. Als er embryo’s ontstaan, worden er na een paar dagen één of twee embryo’s teruggeplaatst bij de wensmoeder. De leeftijd van de wensmoeder lijkt nauwelijks invloed te hebben op de kans op een zwangerschap.
In Nederland kan eiceldonatie met een bekende donor of via de eicelbank – in Nederland zijn er daar drie van. Wanneer er sprake is van een onbekende donor, krijg je als ontvanger enkele uiterlijke en sociale kenmerken van de donor te horen, zoals de oog- en haarkleur, en het opleidingsniveau. Maar, de vraag naar eicellen is vele malen groter dan het aanbod. Daardoor zijn de wachttijden voor behandeling lang.
De kliniek stelt een eiceldonor en later een spermadonor aan Kim voor. Ze krijgt informatie over enkele uiterlijke en sociale kenmerken zoals de leeftijd, de lengte, de oog- en haarkleur, het opleidingsniveau en de interesses. "Uiteindelijk kreeg ik twee embryo’s geplaatst, en raakte ik van één in verwachting."
Door alles wat Kim meegemaakt heeft, lukt het haar niet om enkel blij te zijn. "Ik was enorm voorzichtig en vond het lastig om ervan te genieten. Maar de zwangerschap ging goed, en Blake werd geboren. Het eerste wat ik zei toen ze er was, was: ‘Is ze echt van mij? Mag ik haar mee naar huis nemen?’ Ik kon het niet geloven."
Als mensen Kim vragen wie de vader is, zegt ze dat die er niet is. "Er is alleen een donor, die een zaadcel heeft ingeleverd, verder niets. Ik heb ervoor gezorgd dat er een bevruchting plaatsvond, en dat Blake er nu is. Het was mijn bloed dat door haar heen stroomde in mijn buik, en dat doet het nog steeds.” Dat er ook een vrouwelijke donor is geweest, hangt Kim niet aan de grote klok. “Ik vind het prima als mensen denken dat er alleen een spermadonor was."
Hoe gaat het nu met Kim?
Momenteel zit Kim in een traject om opnieuw door middel van eicel- en spermadonatie zwanger te worden. "Vroeger wilde ik altijd drie kinderen, en nog steeds wil ik graag en broertje of zusje voor Blake. Met haar ben ik zielsgelukkig, en ik heb niet nog een kindje nodig om gelukkiger te zijn dan ik nu ben. Maar ergens voelt het nog niet compleet."
In haar omgeving stuit Kim geregeld op onbegrip. "Mensen vragen zich af of ik niet te oud ben voor een klein kind, en of het wel goed is voor het kind als het niet bij zijn of haar vader opgroeit. Ook is er vaak onbegrip dat ik voor een tweede kindje wil gaan. Iedere mening heb ik meegenomen, maar ik blijf vooral dichtbij mezelf. Maar fysiek en emotioneel kost het me veel."
Praat mee
Hoe voel je je na het lezen van dit artikel? En wil je nog iets kwijt?
Gratis inloggen
Super dat je jouw perspectief wil delen! Log in om je reactie te plaatsen.
Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.
Hulp nodig?
Check de veelgestelde vragen.
Kijk Dit is de Kwestie
In Dit is de Kwestie (EO) gaat presentator Rachel Rosier verder over dit onderwerp in gesprek met Kim en andere gasten. Je kunt de uitzending op dinsdag 25 februari om 21.00 uur zien op NPO 2 bij de EO.
Wil jij de aflevering liever streamen? Klik hier om de aflevering te bekijken via NPO Start.
Mannen worden steeds later vader: ‘Ben je met opa op pad?’
Mannen worden steeds later vader: ‘Ben je met opa op pad?’